Jos Verstappen leverde zijn zoon af in de Formule 1. Het succes van Max is ook en vooral de verdienste van Jos. Mark Koense over hoe altijd alles ergens goed voor is.
Hij was een pionier tegen wil en dank – de eerste Nederlandse autocoureur die, onbedoeld en ongewild, een nationale hype ontketende. Hij was weliswaar nog altijd dezelfde jongen, maar de wereld om hem heen was ineens totaal veranderd. Gek geworden, zo leek het.
Maar die gekte, de roem, de hype en de hysterie, daar had hij nooit om gevraagd. Jos Verstappen wilde alleen maar winnen, of het nu op de kartbaan van Eefde was of in de Formule 1.
Overal waar hij kwam, was hij de eerste. Vaak omringd door een massa, maar feitelijk altijd in z’n eentje. Want hij moest braakliggend terrein omploegen, een ontdekkingstocht vol in de spotlights. Niemand was hem voor geweest, niemand kon hem vertellen hoe ermee om te gaan.
Je F1-debuut maken met een topteam? Het was zelden gebeurd, een Nederlander nog nooit. Iedereen wilde een stukje van hem, probeerde hem te claimen; sponsors sprongen in de zijspan, media wilden met hem scoren, fans volgden hem overal en altijd.
